Agenda Artikelen Programma Zoeken Contact Partners Auteurs

Deen over haar fascinaties en de toekomst

“Ik wist al op de basisschool dat ik iets creatiefs wilde gaan doen. Ik heb wat dingen geprobeerd, maar uiteindelijk is het autonome beeldende kunst geworden. Hoe langer ik op de academie zit, hoe zekerder ik word dat dit is wat ik wil en moet doen. Voor mij is dat genoeg, het gevoel dat ikzelf voel dat ik het moet doen en dat dat het goede is. Momenteel houd ik mezelf bezig met het proces van het maken van naaktfoto’s. Het gaat mij daarin niet zo zeer om het resultaat van het beeld maar om de ervaring van het naakt zijn voor de camera. De intimiteit die ontstaat tussen de camera en mij ervaren en door middel van fotografie die fragmenten van de momenten delen. Ik ben nu bezig met de openbare ruimte, naakt zijn en hoe ver ik durf te gaan.”

Naakt, lichamelijkheid & aanrakingen

“Er zijn veel dingen die mij fascineren maar waar ik nog niet bewust genoeg mee omga: naakt, lichamelijkheid, aanrakingen, mensen, gesprekken, beweging. Ik ben begonnen met fotografie en dat werkt voor mij nu het beste. De ervaring voor de camera is voor mij niet te evenaren met wanneer ik bijvoorbeeld schilder of beeldhouw. Dit betekent niet dat dit nooit meer kan veranderen.”

Klein idee

“Meestal krijg ik een heel klein idee. Dit idee kan ik hebben gekregen door iets wat ik op straat zag, iets wat ik las, door iets wat ik zag van een andere kunstenaar of een gesprek. Ook op internet zie ik genoeg wat me op ideeën kan brengen. Dit idee blijft in mijn hoofd dwalen en dan kies ik een locatie uit, zet ik mijn camera neer, kleed ik me uit en dan begin ik eigenlijk gewoon. Dan hoop ik dat ik in een bepaalde energie terecht kom en mijn persoonlijke ervaring krijg. Ik denk dus niet echt na over het beeld wat daar uit komt.”

“Ik probeer kunstenaars te vinden die zich ongeveer met hetzelfde bezig houden als ik. Zodat ik daar inspiratie uit kan halen en zo te weten kom wat ze dreef tot hun werk. Ook praat ik met anderen over mijn werk, met mensen die geen kunstgerelateerde studie of werk doen. Dat kan heel verhelderend werken.”

WKNDX

“Ik verwacht een mooie expo waarin ons werk goed tot zijn recht komt, we in gesprek kunnen gaan met het publiek en daardoor weer verder komen in ons proces. Het is leuk te zien dat ons werk van te voren niet echt gemeenschappelijke dingen vertoonde, maar wanneer je het naast elkaar legt, blijken er toch overeenkomsten. WKNDX zou nog bekender mogen worden onder jongeren.”

Groeien

Ik wil nog beter theoretisch onderzoek doen. Eerder bepaalde aspecten in mijn werk herkennen en kunnen benoemen. Ik zou niet weten hoe ik mezelf in tien jaar zie. Dan ben ik al 8 jaar afgestudeerd en moet er echt wat van mij terecht gekomen zijn. Dit zijn eigenlijk dingen die ik me dagelijks afvraag en waar ik nog steeds geen antwoord op heb, ook over tien jaar niet waarschijnlijk. Ik hoop dat ik als kunstenaar kan werken en mezelf kan blijven ontwikkelen daarin. En als mens.”


 
Auteur:
Marjan Kieboom

Stichting Electron, Speelhuislaan, Breda, Nederland

Deen Karreman blikt terug op de werkperiode en presentatie van WKNDX. Tekst door Deen Karreman samengesteld door Marjan Kieboom.

WKNDX is een dynamisch tentoonstellingsconcept waarbij jonge kunstenaars na een korte werkperiode hun werk dat in situ is gemaakt, of aangepast, tentoonstellen. De expositie vindt plaats in één weekend in een solo/duo/trio presentatie in de Kopse Kant van Electron Breda.

In search of common ground
Van 2 tot en met 4 december 2016 Deen Karreman, Joep van Linder & Marieke Gielens.