Post uit Venetië: Non Toccare #3

Traditiegetrouw zijn er gedurende de Biennale van Venetië op diverse locaties in de stad Collateral Events te vinden. Ook op onverwachte locaties kun je ineens een buitencollateral aantreffen zoals The Golden Tower van James Lee Byars op de Campo San Vio. Hoewel de meer dan twintig meter hoge sculptuur moelijk te missen lijkt, kun je wandelend vanaf Gallerie dell’Academia richting Palazzo Cini er ineens zomaar mee geconfronteerd worden.

Vanaf de Canal Grande is het zonder twijfel een fotogenieke blikvanger, die ook onvermijdelijk andere associaties oproept dan de spirituele overtuiging van de curator Albert Salvadori.

‘The splendor of gold hints at the symbol of the sun but also becomes a symbol of inner illumination, of intellectual knowledge and spiritual experience, a concept of divinity, that’s the deeper motivation in James Lee Byars’s use of gold…it is the ultimate symbol of greatness and the infinite.’

James Lee Byars deelt een geschiedenis met Venetië, niet alleen omdat hier verschillende keren zijn werken zijn getoond, hij heeft hier met een zekere regelmaat gewoond en gewerkt. Het idee van The Golden Tower onstond al in 1976 als ‘a monument for humanity’ aldus de weduwe van James Lee Byars Wendy Dunaway. ‘Venice was both his home and a metaphor for east meeting west. I can’t imagine a more fitting tribute in these times.’*

The Golden Tower is het grootste werk van James Lee Byars en nu ook voor de eerste keer te zien zoals het is bedoeld door de kunstenaar namelijk in de buitenruimte.
Getuige de vele foto’s die rondzwerven op het internet, een geliefd object voor visuele weergave. De subtiele pogingen van de Fondazione Giuliani, die verantwoordelijk is voor deze presentatie, om mensen te weerhouden om het werk aan te raken zijn echter tot op heden niet te vinden tussen het fotomateriaal. Hoe de werkelijkheid er soms net iets anders uitziet en de laatste in de serie Non Toccare van de editie 2017, Viva Arte Viva.

* Bron Designboom