De Boshut: Wie schrijft, die blijft ook niet

Een AIR, hoe gaat dat in zijn werk? Anne Pillen van de Boshut vroeg mij naar aanleiding van onze kennismaking een motivatie te schrijven. Op deze plek wil ik die graag met jullie delen.

Wie schrijft, die blijft ook niet

… maar laat wel een bijzondere plek achter. Afgelopen week las ik zowel ‘De toekomst van het beeld’¹ als ‘Over het verstrijken van de tijd’². Waar in de eerste tekst de tijd vooral als aanleiding voor het denken over (bewegend) beeld genomen wordt, krijgt de tijd als ervaring de hoofdrol in de tweede tekst. Vanuit mijn onderzoek naar de materialisatie van de mentale ruimte wil ik de komende periode de relatie tussen de waarneming, beeld en tijdelijkheid onderzoeken.

Één van de perspectieven van waaruit ik dat wil doen is De Boshut en haar omgeving. Hierbij werk ik naar aanleiding van de vragen als: Welke invloed heeft de herhaling van het schrijven en tekenen op de waarneming? Wat is het belang van alleen zijn voor de waarneming?  Wat is tijdelijkheid en hoe kan de schoonheid daarvan gedeeld worden? Deze wil ik onderzoeken door te tekenen en naar aanleiding van de dingen die ik zie en de tekeningen te schrijven.

De teksten en tekeningen geef ik in bewaring aan het terrein rond de boshut , als schatten in de bodem en aan de bomen blijven de waarnemingen zo dicht mogelijk bij het origineel (het waargenomene). Het bos maakt het mogelijk om de inkt van de waarneming te delen. De bomen blijven steeds in beweging, in een cyclus die zichzelf steeds herhaald. Ook de waarneming is tijdelijk, maar in lineaire zin: het waargenomene verdwijnt en wordt weer opgenomen in de cyclus van het origineel. Een tekening en woorden op papier en op locatie worden weer opgenomen in de grond.

Als bijdrage aan de toekomst van de Boshut worden de handelingen, teksten en tekeningen geregistreerd in foto’s en video’s. Ik zie mijn verblijf en het werk dat ik hier maak als een manier om de plek die vanuit Sonja’s nalatenschap beschikbaar is gekomen aan te verkennen en aan te vullen op een manier die aansluit bij haar visie.

___

1 RANCIERE, Jaques, De toekomst van het beeld, 2010
2 TONGEREN, Paul van, Over het verstrijken van de tijd, 2002