Julie Scheurweghs (België 1988) definieert haar praktijk als geconsumeerd door beeldtaal. Door gebruik van generische foto’s gevonden in reclame, medische archieven of familie snapshots speelt ze in op wat leeft in onze (beeld)cultuur en gaat ze een verhaal aan door zich te focussen op de tradities van het fotografische beeld. Haar focus ligt op hoe beelden verhalen vertellen en ons collectief geheugen prikkelen. Met As Far as the Eye Can See toont ze hoe de wereld gebaseerd is op zicht. Voor Scheurweghs is de handeling van het kijken, of het nu naar een mens, een kunstwerk of een kopje koffie is, meer dan ooit een fotografisch proces. Het is een proces waarbij het zien direct gekoppeld wordt aan de herinnering van ontelbaar andere beelden en ervaringen.