Zoeken, vinden, ondervinden, uitdagen, verder zoeken, jutteren en verder gaan. Drie jonge kunstenaars vol vragen die hunkeren naar meer vragen, maar niet naar antwoorden. Het enige wat telt is de goede vraag vinden. Alledrie zijn geboeid door hun directe omgeving waarbij ze trachten een dialoog aan te gaan met de ruimte waarin ze zich begeven. Door het maken begint het gesprek en dat is waar het werk ontstaat en vorm krijgt.
Deen Karreman onderzoekt de ruimte fysiek met haar lichaam. Het intieme spel dat ontstaat tussen haar en de ruimte probeert ze vast te leggen met een digitale voyeur, de camera. Deze dialoog zet zich dan ook voort nadat het moment er niet meer is.
Joep van Linder begint als streetartist. Hierbij claimt hij de openbare ruimte met zijn graffiti. Deze directe dialoog wordt vervolgens vertaald naar verf op doek. Dit is waar de reflectie begint op het makerschap en waar de grenzen van de openbare ruimte en intimiteit zich bevinden.
Marieke Gielens gaat op onderzoek uit samen met haar camera, ze probeert te onthullen waar het verhuld is. De onbekende openbaarheid van ruimtes zoals met name leegstand. Wat is er nog te ontdekken en te vertellen aan de hand van ruimtes waar ooit mensen woonden? Welke sporen van voorbijgegane levens, verhalen, gebeurtenissen zijn er nog te achterhalen is wat zij zich afvraagt.