Aalt van de Glind (1990) wil met zijn werk een verstilling in de beelden- en informatiestroom van vandaag brengen.
”Ik ben een fotograaf die blij is met wat zijn ‘achtertuin’ hem biedt. Ik vertel een universeel aansprekend verhaal met wat ik in de directe omgeving en het alledaagse vind. Daarvoor zijn geen lange reizen of grote maatschappelijke thema’s nodig. Zo kan een lome dag in de achtertuin of mijn vriendin die op de bank ligt te slapen centraal staan voor een fotowerk. Mijn werk is autobiografisch van aard, niet in scène gezet en laat zich lezen als een visueel dagboek.”
Tijdens zijn WKNDX werkperiode legt hij zich op het maken van een abstracte reeks beelden. Hij wil onderzoeken of en hoe deze te combineren is met een reeds bestaande serie werken. ”Mijn werk komt uitsluitend voort uit dat wat ik door de zoeker van de camera observeer en fotografeer. Het lijkt mij waardevol om dat om te draaien. Ofwel het creëren van beeld zonder camera.”