Corine Aalvanger behaalde haar BA Fotografie aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en behaalde haar MA in Fine Arts aan het Master Institute AKV | St.Joost. Als een op onderzoek gebaseerde kunstenaar gebruikt ze verschillende media; stilstaande en bewegende beelden, tekst en installaties. Via een participatieve en antropologische benadering onderzoekt ze of ze echt iets als kunstenaar kan betekenen, zowel voor de mensen die betrokken zijn bij haar project als voor haar kijker. Ze onderzoekt ook vormen waarin niet het beeld centraal staat, maar de manier waarop het beeld betekenis geeft aan relevante thema’s en onderwerpen.
”Nu ik ben afgestudeerd, wil ik mij verder ontwikkelen en verdiepen in de zoektocht tussen het persoonlijke en het universele, het platte en het ruimte werk. Zonder mij nog langer af te vragen of ik het persoonlijke verhaal wil vertellen, zou ik de werkperiode bij Witte Rook willen de kracht van de eenvoud willen onderzoeken, experimenteren met vorm, materiaal en techniek en willen maken om op deze manier tot nieuwe inzichten te komen en zo professionele stappen te kunnen maken binnen mijn praktijk. Tijdens mijn werkperiode onderzoek ik alledaagse voorwerpen zoals een plastic zakje, een dode vlieg, een woord op een stukje karton. Waar zijn ze alledaags, waar krijgen ze een andere functie op het snijvlak van willen vergeten/verbergen en bang zijn om te vergeten?”
De wereld om haar heen, tevens een bron aan inspiratie, observeert Corine en bevraagt ze vanuit haar eigen achtergrond zonder de kleine dingen uit het oog te verliezen. “Of het nu religie, oorlog of het dagelijks leven is, we worden voortdurend uitgedaagd met de vraag hoe te leven en ons leven zinvol te maken. Zijn we met de stappen die we maken trouw aan onszelf of worden we voortgestuwd door de wereld om ons heen? Is het echt waar we mee bezig zijn of volgen we gewoon dingen om ons heen?” Met als uitdaging die continue gaande is, zoekt Corine naar het zinvol maken van het leven en het ‘hoe te leven’. Bij Witte Rook werkt ze met, voor haar terugkerende thema’s over de functies van geheugen, vergeten, verdringen en waarheidsvinding. Dat doet ze in onze wereldgeschiedenis, maar ook in persoonlijke verhalen. Voor Corine is autonomie belangrijk. Deze ruimte ervaart ze binnen haar kunstenaarspraktijk waarin zij onder andere zichzelf vragen stelt die ontstaan uit persoonlijke ervaringen en dingen om haar heen. Deze ervaringen en achtergrond spelen een belangrijke rol in haar werk. Werk dat zich uit in diverse technieken en vormen, omvang en complexiteit die telkens verschillen.
Voor Corine is het toestaan van fouten maken een proces, onderdeel van een zoektocht. Haar calvinistische opvoeding zorgt voor een strijd tussen acceptatie en perfectie, echter weet ze deze te gebruiken en te transformeren tot werk of drijfveer om hetgeen voor elkaar te krijgen wat ze voor ogen heeft.
In de toekomst wil Corine meer samenwerkingen aangaan. Met andere kunstenaars, collectieven en organisaties, collaboraties om van elkaar te leren en elkaar sterker te maken, zowel als kunstenaar als in persoon.