AIR - Emmie Liebregts

Het afgelopen jaar heeft Emmie zich beziggehouden met het tuften van tapijten gemaakt naar aanleiding van gesprekken die ze met verschillende mensen voerde over het begrip ‘thuis’. Tijdens haar werkperiode bij Witte Rook maakte ze een korte uitstap uit dit langer lopende project. Tijdens haar residentie zocht ze naar een directere manier om van gesprek tot beeld te komen.

Ruimte om te twijfelen
Het kunstenaarschap behelst in mijn beleving een veranderlijke positie. Ik denk dat ik mijn kunstenaarspraktijk zou omschrijven als een plek waar ruimte is om te twijfelen, om een ander te ontmoeten en proberen te begrijpen, om mijn eigen gedachtes te ordenen en vooral om te maken. De dingen die ik maak zijn vaak zacht en zien er uitnodigend uit, maar hebben voor degene die zich willen openstellen ook vaak een confronterende lading.

De vrijheid voor associaties en verbanden leggen
Ik haal mijn inspiratie voornamelijk uit gesprekken die ik met anderen voer en vervolgens zoek ik zelf de vrijheid om associaties en verbanden te leggen in beeld. Daarnaast maak ik ook veel vanuit persoonlijke ervaringen die ik via maken kan relativeren. Het leven zit vol verassingen waar je telkens weer mee om moet leren gaan. Via maken vind ik nuances in meningen en probeer ik situaties van verschillende kanten te bekijken omdat het de tijd biedt voor reflectie.

Thuis
Het afgelopen half jaar heb ik het abstracte begrip ’thuis’ onderzocht. Dit heb ik gedaan door bij verschillende mensen op bezoek te gaan die een thuis hebben, maar ook door in gesprek te gaan met een thuisloze die zijn gedachtes hierover met mij wilde delen. Uiteindelijk hoop ik een breed begrip te vormen van wat dat ’thuis’ nou precies is. De verhalen en informatie die ik verzamel uitten zich in sculpturen van hand getufte tapijten en in een publicatie. Ik ben nu nog bezig met het maken van de sculpturen en vormgeven van de publicatie. Het tuften is een nieuwe techniek voor mij en ik beleef er erg veel plezier aan om uit te zoeken wat er allemaal mogelijk is met het medium.

Objecten als canvas
Mijn plan was om tijdens mijn residentie de vertaling van het gesprek in beeld verder uit te zoeken: dus hoe voer je een gesprek in of tijdens het beeld maken en hoe kan je dit ook weer delen met een ander? Ik wilde mijn werkperiode gebruiken als uitnodiging naar andere beeldmakers om dit samen met mij te onderzoeken. Zo heb ik met Paul Braspenning werken gemaakt. We zijn in de omgeving van witte rook opzoek gegaan naar objecten die we konden inzetten als canvas. Op deze objecten hebben we vervolgens samen stilzwijgend getekend en geschilderd. Tijdens de openstelling heb ik dit doorgezet door de bezoekers de wijk in te sturen opzoek naar objecten. De verzamelde objecten konden vervolgens worden bewerkt of aangepast en andere bezoekers plaatsten ze de volgende dag terug in de wijk.