De pijn van het bestaan vat de acht verhalen samen die nu online staan op de website van The Essential. Al is ieders pijn anders en onvergelijkbaar met elkaar. Voor Zeina uit Caïro is het verlies van haar ouders het einde van haar bewegingsvrijheid in de Egyptische maatschappij. Er wordt bepaald wat ze moet doen en denken. Voor Zeina is verantwoordelijkheid nemen vrijheid, haar ouders voedden haar zo op, verlangden dat van haar maar haar broers snappen dat niet. De maatschappij snapt dat niet. Ze wil niet liegen, zo wil ze niet leven.
May may uit Bussum kwam door een psychose in een gesloten inrichting waar ze ontdaan van alle houvast in de wereld in een isoleercel kwam. Liefde, het enige waar ze aan kon vast houden. Liefde voor god, liefde voor christus, liefde voor de wereld waar de kwade krachten alles willen vernietigen in de persoon van de man in de cel tegenover haar. Nu heeft ze medicatie en een vredesorganisatie waarmee ze strijdt voor een wereld waarin alle kinderen kunnen spelen.
Halise uit Istanboel is niet ontevreden. Ze wilde toen ze nog jong was niet trouwen als ze niets voor iemand voelde dus bleef ze alleen. Ze wil eerlijk zijn, maar haar wereld is erg klein, daarom gebeurt er niets ergs, maar als haar moeder weg is bij wie ze woont is ze eenzaam.
De boodschap van Micheal Irungu is triest, dat je op niemand anders kan vertrouwen dan op jezelf. Hij moest alles opnieuw opbouwen toen rijke mannen het zijn familie niet gunden om een eigen plekje te hebben. Nu woont hij in een sloppenwijk van Oloohua.
Prince Enoch uit Kasoa weet dat hij niet mank loopt, hij loopt anders. Een pleidooi voor het anders durven denken. Je hebt alleen maar vertrouwen nodig en de wil om anders te durven zijn.