Wanneer je stopt met het afleiden van jezelf, dan neemt de leegte het over. Leegte zoals de zoektocht naar de perfectie in het leven, perfecte baan, perfecte vrienden, perfecte vrouw maar perfectie is een valse god. Ons universum moeten we samen inrichten en daarin kun je beter weinig belang hechten aan perfectie.
‘The search for perfection is just a vain attempt to fill the void within us.’
Of de leegte waarin je geboren wordt, zoals het verhaal van Selver uit Istanbul die de oren en mond is voor haar dove ouders. Hoe ze in de leegte moest zijn omdat haar ogen niet kunnen liegen.
‘I could hear the way people would gossip about my parents.’
Wendy zoekt juist de leegte, om niet na te hoeven denken dat ze nooit aan de toekomst heeft gedacht. Dat ze van dag tot dag leeft om de verveling te vermijden terwijl voor Chrystal het verlies van geld en status een ontsnapping is uit de leegte. Of we halen juist kracht aan het feit dat we het niet weten, niet weten waarom we hier zijn, wat we moeten doen, wat van ons allen is en wat niet. Wat maakt het uiteindelijk uit als we maar zoals Lucas betoogd onze zwakte onze sterkte laten zijn.
‘Nobody has a clue, what to do or not to do. There is our true strength. That we are oblivious together.’
Persoonlijke verhalen die relateren aan al te herkenbare gevoelens. Op de online publicatie The Essential zijn drie maanden lang acht indringende portretten te zien.