Judy Taylor over kunst als uitlaatklep en de rol van de vrouw

“Het maken van kunst is voor mij een noodzaak en een uitlaatklep. Ik maak kunst omdat ik iets wil vertellen, ik wil mijn persoonlijke ervaringen delen en herkenning opwekken bij anderen. Op het moment houd ik me bezig met het documenteren van mijn directe omgeving. Vanuit mijn huis of andere plekken die voor mij bekend zijn. Dit doe ik op deze manier omdat ik- als ik de beelden weer bekijk – een impressie krijg hoe mijn omgeving mij vormt en gedachtenstroom beïnvloed. Door deze beelden in elkaar te monteren krijgt het publiek een impressie van hoe ik mijn omgeving ervaar en wellicht herkennen zij ook bepaalde situaties in mijn beeld.”

Rol van de vrouw

“Mijn fascinaties zijn onder andere sociale interacties tussen mensen, wanneer ze zich bewust en onbewust zijn van hun omgeving en hoe ze zich gedragen als ze alleen zijn. Sinds kort stort ik me ook op de rol van de vrouw in de samenleving en in film. Ik ben begonnen met het bestuderen van deze rol en ik kijk uit naar het maken van werk uit de ondervindingen die ik op ga doen.”

Onbeantwoorde vragen

“Ik kies film en fotografie omdat ik het fijn vind om de mens in beweging vast te leggen. Momenten die vaak niet door onze ogen en hersenen direct worden opgepikt maar wel worden opgeslagen. In fotografie kun je een fractie van een seconde vastleggen. In film kun je een handeling heel vaak herhalen waardoor bepaalde handelingen ineens kunnen opvallen die eerder niet bewust werden ervaren. Het maakproces komt vaak tot stand wanneer ik iets niet logisch kan maken in mijn hoofd, als ik ergens geen antwoord op kan geven of als mij iets opvalt waar naar mijn idee niemand anders naar kijkt. Na het maken van het werk kan ik weer nieuwe conclusies trekken, uiteraard volgt dan weer een nieuwe vraag waar ik het antwoord niet op kan vinden.”

Over WKNDX en de toekomst

“Ik hoop mijn werk opnieuw een podium te geven en dat ik weer een stap verder kom in het maken van kunst. Over het medium film zou ik nog veel meer willen leren. Geen idee waar ik mezelf over tien jaar zie, de wereld ondergaat nu zoveel veranderingen dat ik mezelf over twee jaar niet ergens concreet kan zien. Wat ik wel weet is dat ik zal proberen nieuw werk te blijven maken.”

Taylor/James/William