waar we beginnen
waar het verwarring brengt
en ik geen angst meer ken
terwijl de rust verdwenen is
mijn hoofd is verdwenen
beladen binnen verstarring
zoals het bladeren
door boeken waarvan woorden
niet opgeslagen
in mijn verdwenen hoofd
waar ik begin te weten
dat ik werkelijk verdwenen ben
waar rust bewust
het op afstand zijn
ik heb de woorden nog niet
opgeslagen, in slaap gevallen
ronduit in een droomstaat
staan te kijken naar
gevallen bladeren zoals
het verwarren zich nestelde
in mijn verdorring
verhoudingen beschouwend
terwijl we zwaaiden
je ogen vluchtig langs
mijn wangen dwaalden
we zijn op afstand
dat brengt verwarring
in verstarren
in de slaap verdwijnen
gevallen
het is de vleugel waar jij in zit
de treuzel waar jij mindert
en je het toch vooruit
elkaar krijgt, wijzend
te verdwijnen in de val
in het loslaten van zwaarte
krachteloos verwarren
ver gehouden van
de ander die in slaap gevallen
opgestaan
en toch nog ruisend
als de golven over tenen
aangespoeld verleden
in het verdwenen hoofd
opgesloten en verdord
nog niet begonnen
te snel gesprongen