Geen oordeel
Waarom ben ik kunstenaar geworden? Dat is zomaar gebeurd. Ik ging naar de kunstacademie voor illustratie, maar daar ging ik allerlei schilderachtige installaties bouwen. Mijn studie Painting op Camberwell in Londen heeft veel indruk op me gemaakt. Het gaat daar meer om het proces, terwijl St. Joost Den Bosch conceptueler is. Daarna heb ik vooral geschilderd. In mijn werk zie je duidelijk wanneer ik bepaalde keuzes heb gemaakt. Het is een soort spiegel voor me en ik zou mijn kunstenaarspraktijk daarom omschrijven als een praktijk van bezinning. Ik wil geen oordeel hangen aan het gemaakte werk, zodat ik zo vrij mogelijk kan blijven schilderen.
Inspiratie
Ik werk op een zorgvilla met dementerende bejaarden. De bewoners inspireren mij wanneer ik ze positief kan prikkelen. Het lijkt onmogelijk. Ze vinden dat ze niet meer kunnen schilderen of zijn het niet gewend om vrij te handelen. Er zit meestal een blokkade in deze mensen. Ze kunnen de juiste woorden niet meer vinden of weten niet meer hoe ze hun lichaam kunnen bewegen. Woord en daad lijken van elkaar gescheiden. Bovendien kunnen deze mensen niet goed meer zien en/of horen. Ik onderzoek welke kleuren ze nog kunnen waarnemen en daag hen dan uit zich te uiten op een manier die bij hen past. Als iemand dan ineens oplicht vind ik dat enorm inspirerend. Dat contact hebben met elkaar door iets te delen.
Handeling en herhaling
Momenteel ben ik bezig met mijn handeling en de herhalingen daarvan. Ik maak eerst een pastelkleurige achtergrond waarin je de kwaststreek ziet zitten. Als dat droog is, meng ik de verf op het canvas door het in golfjes uit te smeren. Deze kwaststreken zie je duidelijk zitten in contrast met de eerdere kwaststreken. Daarnaast maak ik leporello’s. Dat zijn kleine harmonicaboekjes van papier. Ik knip de pagina’s voor de leporello uit de geschilderde stukken papier en ga kijken welke stukken weer aan elkaar moeten worden geplakt. Nadat ik het heb geplakt schilder ik de achterkant in één kleur. Het zijn een soort abstracte verhalen.
Om te kunnen werken heb ik een prikkelloze ruimte en genoeg tijd nodig. Ook heb ik sport nodig om contact te maken met mijn eigen lichaam. Ik zou ooit nog eens willen exposeren in de natuur. Een plek waar ik werk maak en exposeer. Ik zou ook graag nog eens met een groep van schilders voor lange en ongestoorde tijd willen samenwerken. Ik ben benieuwd naar de periode bij Witte Rook, want ik zal me hoe dan ook gaan verhouden tot die plek en de omgeving.
Zoeken
WKDNX
