Acceleration(ism) in Eindhoven

Het is een bekend moment in onze studie. Iets waar we tegenop zien en naar uitkijken. We kennen slechts de verhalen van de jaren voor ons en weten eigenlijk niet wat we moeten verwachten. Het blijft een verrassing tot het laatste uur voor de opening. Op het laatste moment wordt de plattegrond afgedrukt en sluiten we onze twee weken werken, slapen en eten in Eindhoven af. Op deze prachtige locatie die we te leen kregen, maar even voelde als ons huis.

Er is weer een mijlpaal in de studie bereikt. Het is een proef op weg naar ons afstuderen. Een experiment met organiseren, ontwikkelen en samenwerken.

We hebben eilanden gevormd om te blijven drijven, omdat we de tekst ‘The Drunken Isle’ van Peter Sloterdijk hebben geraadpleegd als klas. Eilanden, een woord dat op zich al poëtisch is en betrekking heeft op de omgang met onze menselijke positionering, binnen tijd en ruimte. Een andere tekst die we behandelde als groep, betrok ons bij de mogelijkheid om mee te bewegen met het systeem, te versnellen, zodat we er voorbij konden gaan om het systeem te vernietigen.

Door te geloven in het overleven op het eiland vormde er nieuwe mogelijkheden om relaties te ontdekken, op plekken waar we ze mogelijk nooit verwacht hadden. En de tijd van het continent wordt plots ruimte op het eiland.

De tijd is de ruimte, de ruimte om het systeem op te blazen, niet door het tegen te werken maar door mee te werken, zo ver mee te werken, dat het van binnenuit vernietigd wordt. Een versnelling.

De Fabriek was een eiland, een ruimte om uit te proberen, proeven te maken en vragen te stellen. Om even los te komen van onze situatie, om deze van een afstand te bekijken en een systeem te maken, werkend voor ons afstuderen. Hoe gaat dit eruit zien. Dat is nog spannend en niet alleen voor u een vraag maar ook voor ons. De Fabriek zal een periode zijn waar we steeds op kunnen reflecteren om zo nieuwe stappen te maken in onze huidige situatie, en de weg naar het afstuderen.