Atlas Residency #1

De komende maand blog ik iedere week voor Witte Rook over de Atlas Residency. Deze residentie periode van vier weken vindt aan boord van de ‘Atlas’ plaats en is georganiseerd door BredaPhoto. Zeven jonge fotografen ontwikkelen in groepsverband nieuw werk, in en rondom het schip van het Atlas Initiatief. Tijdens deze periode worden ze geïnspireerd door masterclasses van o.a. Marga Rotteveel, Bojana Panevska, Olivier van Breugel en Danny Veys. Op 22 oktober om 19:00 uur vindt de opening van de expositie plaats waarbij op de ‘Atlas’ en het Haveneiland werken te zien zijn van Chantal van Rijt, Jenny Bewer, Vivian Bax, Heleen Seys, Jeroen Bocken, Jesse Huiskamp en Matthijs van der Burgt. Daarna is de expositie nog tot 30 oktober 2016 te bezoeken van 11:00 uur tot 17:00 uur. Ook is er de mogelijkheid het proces van de studenten te volgen. Op zaterdag 8 en 15 oktober van 14:00 – 17:00 is het Open Atelier, iedereen is van van harte welkom om een kijkje te komen nemen.

Maandag, op de ochtend van de eerste werkdag van de residentie periode, ben ik zo snel als ik kan het schip aan het klaarmaken voordat de fotografen aan boord komen. Eerst hebben ze nog een introductie bij de doka op AKV St. Joost en bij drukkerij De Afdruk, ook van deze twee plekken kunnen ze gebruik maken gedurende de periode. De zaterdag ervoor hadden ze al kennis gemaakt met de ‘Atlas’, Stijn, mij en ons dochtertje Lieve van zeven weken oud. Ik was nog niet klaar en ik hoorde de eerste voetstappen boven me op het dek. De fotografen kwamen enthousiast binnen, vol verbazing stroopten ze meteen hun mouwen op, hielpen me mee het schip aan kant te krijgen en toverden binnen no-time de projectruimte om in een sfeervolle werkplek.

De avond erna kwamen we bij elkaar en gaf iedereen een korte inkijk in zijn werk. In eerste opzicht is het werk zeer uiteenlopend en zo ook de gesprekken, die avond hadden we het over fotonen, zelfportretten, choreografie, robotica, de natuur, het moiré effect, subculturen, perfectie, architectuur en ananassen. Aan de andere kant hebben de fotografen opvallend veel raakvlakken. De beperkingen of kwaliteiten, het is maar net hoe je het bekijkt, die het medium fotografie met zich meebrengt maakt dat je als fotograaf niet om bepaalde vraagstukken heen kunt.

Wat voor gevolg heeft het kader voor de betekenis van het beeld? Is zo’n vraag. De één maakt dankbaar gebruik van de vereenduidiging van de werkelijkheid en het gefixeerde moment om de kijker op het verkeerde been te zetten. Een ander ziet het liefst het gefixeerde moment weer terug in beweging en voorziet het weer van verschillende perspectieven.

Wat kun je van een toeschouwer verwachten? Was ook zo’n terugkerende vraag. Hoe goed kijken, of met andere woorden hoe goed bevraagt de toeschouwer een foto? Wat mag je als maker verwachten van een kijker? Teveel uitleg kan een werk doen dood slaan, en soms kan te weinig informatie een toeschouwer te snel doen wegkijken. Voor al het werk van de fotografen geldt in ieder geval kijk, kijk goed en oordeel niet te snel.