Discours, mimesis, soundbite

In de Witte Raaf van augustus 2014 was het artikel ‘Discours, mimesis, soundbite’ te lezen.

Dit artikel opent met een fragment uit een publicatie van de Prix de Rome 2013, waarin werd gesteld dat in Nederland het “hardnekkige idee” heerst ”dat beeldende kunst voor zichzelf moet kunnen spreken, dat elk woord over het beeld er één teveel is. In het buitenland geldt kunst als onderdeel van een discours, waar iedereen die zich in kunst wil uiten zich er toe te verstaan heeft.” en handelt over kunstenaarsteksten.

Vanuit de conceptuele kunst, via over de (on)verklaarbaarheid van het kunstwerk en de theoretische onderbouwing van het werk wordt de weg van kunstobject naar tekst onderzocht.

Lees de volledige tekst, geschreven door Sven Lütticken hier.