Eindejaarsexpositie St. Joost, Romee van Oers

Aan het einde van het schooljaar en de begin van de vakantie breekt er een spannende tijd aan voor de afstudeerders. Een bekende onzekerheid doet zich voor aan de studenten van kunstacademies, zullen ze wel of niet worden opgepikt. Ze weten dat de meeste van hen in de vergetelheid terecht komen en daar moeizaam uit moeten klimmen, terwijl andere in een sneltrein worden klaargestoomd voor de ‘echte’ kunstwereld. De eindejaarsexpositie is hun kans om te laten zien dat ze de moeite waard zijn om in te investeren.

Een van deze afstudeerders en exposant op de AKV. St. Joost te Breda is Romee van Oers. Haar werk sprong bij mij in het oog terwijl ik de ruimte door struinde. Dit jaar had ik me voorgenomen om niet bij elk werk stil te staan om alles te lezen. Het verbaasde me dan ook dat er nauwelijks iets te lezen viel, ook wanneer dit wel gewenst was. Dit leidde er toe dat ik als bezoeker in het duister tastte. Welk werk hoort bij elkaar, van wie is het en waar gaat het over?

Het werk van Romee van Oers stond verspreid in een van de ruimtes. Schilderijen aan de muur, een sculptuur en een film die in de ruimte was  geplaatst. De fysieke afstand tussen de werken en het gebruik van de verschillende media brachten mij in eerste instantie in verwarring, al is de consistentie tussen de werken duidelijk zichtbaar. Lijnen, bewegingen, vorm, materie, ruimte, tijd, spanning en ritme kwamen terug.  De werken zijn tot het minimum gereduceerd.

Het werk is een knipoog naar de abstracte en minimalistische kunst. In vorm doet het daar aan denken, maar de ideologische beweegredenen van Van Oers blijven onbenoemd. Een politiek statement lijkt me uitgesloten en ze hoeft zich niet, zoals de modernisten, los te maken van de richtlijnen die de renaissance voorschrijft.

In het werk is het een proces zichtbaar die elke schilder op een bepaald punt doormaakt, ieder op zijn eigen manier. Ze gaan terug naar het beging om af te vragen wat schilderen betekend en wat je er mee kan. Het werk is gestript tot een essentie. Niets om achter te schuilen. Je leert samen met Van Oers haar motoriek en keuzes voor kleur en compositie kennen. Je ziet hoe ze speelt met illusie en werkelijkheid, met ruimte, een plat vlak en een lijn. Je ziet dat ze begrijpt wat een oeuvre is en dat zelfs één lijn de mogelijkheid heeft om iconisch te worden.

Romee van Oers is zich bewust van wat schilderkunst is en weet  grenzen te overschrijden zonder de   schildersvragen te verloochenen. Opperste concentratie en geen afleidingsmanoeuvres. Ze zit midden in het proces van het vinden van een eigen stem. Romee van Oers is een kunstenaar om in de gaten te houden.