Op een draaiende plaat staat een decor, een wit huis van gips. Er wordt een scène op geprojecteerd. Animator Job Op de Maan is zelf het personage dat uitgeput door de driedimensionale installatie loopt totdat hij zijn breekpunt bereikt en op zijn knieën valt. Dan verschijnt er een dans tussen het mannetje en een kwal. Het weekdier omarmt hem met haar tentakels en fel licht komt vrij. De duisternis in de hoofdrolspeler is hiermee verdwenen.
_Apathy is een metaforische verbeelding hoe Job uit zijn depressie is gekomen. Hij had het gevoel dat hij in deze periode midden in een donkere oceaan zwom. “Waar je niet weet waar boven of beneden is, waar je niet weet welke kant je op moet.” Toch zag hij een lichtpuntje in dit donkere water. Het was de luminescerende diepzeebewoner die hem de weg wees naar de oppervlakte. Door de rustgevende en golvende beweging durfde hij te naderen en zich te laten meevoeren. Toen hij dichterbij kwam bleek het zijn vriendin te zijn.
De installatie draait constant om zijn eigen as. De oneindige beweging staat niet alleen symbool voor het gevoel die hij destijds had, Job probeert altijd een technische uitdaging te vinden. Een Video Map installatie die volledig ronddraait en in meerdere rondes het verhaal verteld is nog niet eerder gemaakt. “Ik vind dat animatie veel meer verdiend dan alleen een plat scherm. Als het werk het toelaat trekt ik het beeld het liefst uit de platte oppervlakte. Zo kijk je niet alleen naar een projectie, maar kun je er als publiek aan deelnemen door er bijvoorbeeld omheen te lopen.”
In het komende jaar gaat de innovatieve student de Masteropleiding Animatie volgen. Hij wil kijken hoe je verschillende technieken kan doorontwikkelen door ze te combineren. “Door bijvoorbeeld Augmented Reality gebruiken bij Videomapping. Waar liggen de grenzen? Waar je ze zelf bepaald!”