Studio Linie, een afhaal en bezorgservice voor creatieve uitwisseling

“Hallo iemand die ik niet heb ontmoet. Ik heb je niet kunnen leren kennen en had graag gewild dat het anders was.” Zo begon Merel Stolker haar brief die ze opstuurde vanuit Gent naar Breda. Ze mocht de grens niet passeren vanwege de maatregelen rondom Corona, en liet toen de ontmoeting via het geschreven woord plaatsvinden. Vijfhonderd brieven werden op zaterdag 21 november 2020 bezorgd in de wijk Liniekwartier te Breda. Op deze dag vond de lancering plaats van een afhaal- en bezorgservice voor creatieve uitwisseling onder de naam Studio Linie.

Onder de roze vlag en toeziend oog van Adriaan van der Zon verspreiden Wouter van der Giessen, Bodil Havermans, Jesse Bom, Floor Snels, Niels Visser zich deze zaterdag samen met Eef Schoolmeesters en Malou van Doormaal vanaf het Edisonplein uit over de wijk. Allen hadden de afgelopen twee maanden gewerkt aan kunstprojecten bedoeld om de samenwerking tussen kunstenaars en wijkbewoners te stimuleren. Dat is lastig in een tijd waarin anderhalve meter de norm is en groepsvorming niet wenselijk. Wat kan dan wel?

Aan grafisch vormgever Niels Visser werd bij aanvang van het project de vraag gesteld hoe we de aandacht konden trekken zonder publieksstromen. Wat kan dan de rol zijn van vormgeving? Hij bedacht een fictief bedrijf met een niet-bestaande eigenaar namelijk Adriaan van der Zon. In de korte biografie vertelt deze Adriaan over zijn bijzondere band met de wijk via zijn oma en zijn opmerkelijke missie: alles in zijn leven een keer gedaan te hebben. De alfabetische volgorde hanterend kwam hij uit bij de K voor Kunst met Studio Linie tot gevolg, zo staat te lezen op de website studiolinie.nl.
De roze flyer die werd verspreid over de wijk nodigde uit tot het solliciteren op ‘speciale vacatures’ die verband hielden met de projecten van de kunstenaars. Zowel bewoners als ondernemers werden onderdeel van het project waaraan ze zich verbonden als ‘werknemer’ van Studio Linie. Dit narratief zorgde voor herkenbaarheid en plezier. “Als je Adriaan belt krijg je altijd zijn voicemail omdat hij zo druk is.” Aldus Niels die voorspelde dat de volgende job van Adriaan landmeter zal zijn.

Zo werd er een oproep gedaan voor een klusser, een verpakkingsmateriaalverzamelaar, een briefontvanger en een thuiskok. Vooral van de laatste bleken er veel te zijn. Kunstenaar Floor Snels is al langer gefascineerd door het begrip Bourgondisch in relatie tot Breda. Wat voor betekenis heeft dit voor de mensen in de stad vroeg ze zich af, en hoe definieer je dat in een multiculturele wijk als Liniekwartier? Eigenlijk wilde ze bij de mensen thuis zijn en samen eten om daarachter te komen. Nu bracht ze pakketjes rond met instructies, een tafelkleed en stiften. De volgetekende exemplaren gaven veel informatie over de eetcultuur van de wijk, niet alleen wat er werd gegeten, maar ook hoe de tafel werd gedekt. “Al deze ‘schetsen’ gebruik ik voor een tafel die ik ga ontwerpen. Deze is voor de buurt waaraan iedereen die hier woont mag zitten en eten. En misschien maak ik nog een kookboek van alle maaltijden. Dat is iets om naar uit te kijken als we elkaar weer mogen ontmoeten.”

Bodil Havermans nam het Edisonplein tot haar uitvalsbasis en maakte ‘goodiebags’ met typerende producten van de winkels die ze kreeg van de enthousiaste winkeliers zoals wierrook van Mega Bazaar, shea butter van Akwaaba, groentes bij Merhaba en garnalen van ‘t Lekkerbekje. Deze deelde ze weer uit in de wijk als sluikreclame voor het multiculturele karakter van Linie. “Op alle tasjes staat een ontwerp met het woord buur om zo weer aandacht te hebben voor elkaar. Ik heb bij alle winkeliers ook een voorraad lege tasjes afgegeven die direct in gebruik zijn genomen. Deze zijn zo in de hele wijk te zien.”

Ondertussen fietste Wouter van der Giessen op een bakfiets door de buurt met een stapel felgele “CAUTION – work in progress” waarschuwingsborden. Na verschillende ‘kaartenhuizen’ te hebben gebouwd van oude kasten in zijn atelier besloot hij dat de sculpturen tijdelijk moesten zijn. Zo doken overal bouwsels op van de gele bordjes, op straten, pleinen en perkjes. Deze bleven even staan, vergezeld van een briefje: “Dit kunstwerk van Wouter van der Giessen is onderdeel van de kunstmanifestatie Studio Linie van Witte Rook. Na 15:00 zal het weer verwijderd worden.” Op andere plekken vielen ze om en werden iets later weer door Wouter opgehaald.

In tijden zoals deze loopt niets zoals je zou willen. Toch wisten de organisatoren Eef Schoolmeesters en Malou van Doormaal hun eerdere ervaringen bij de kunstroute van Harmonie in de Linie te vertalen naar een coronaproof evenement. De ‘lancering’ van Studio Linie draaide de rollen om en maakte iedereen in de wijk deelgenoot. Iedere actie van de kunstenaars werd beantwoord met een reactie en een glimlach. Voor wie er niet bij kon zijn, filmmaker Jesse Bom heeft alles gefilmd en in korte impressies Studio Linie weergegeven.

En Merel, die heeft nog steeds niemand ontmoet in Liniekwartier. Toch is ze niet helemaal vergeten; een bewoner stuurde haar een foto van het roze hartje dat ze aan de brief had toegevoegd. Een eenzaam hartje op het raam geplakt door iemand die aan haar dacht.