TOP 5: Kyki Vermaire

Wat zijn jouw favoriete kunstwerken en waarom kies je juist voor deze?  Hier volgt mijn top 5 waarbij ik je in het kort zal uitleggen waarom juist deze werken zo belangrijk voor mij zijn. Heb jij ook vijf werken die je wilt delen? Mail deze dan naar maurice@witterook.nu

Mijn top vijf werken is een greep uit mijn favoriete werken van kunstenaars in de breedste zin van het woord. Kunst is in mijn optiek iets wat eenieder anders kan interpreteren, ik wil dan ook de vrijheid nemen om in mijn top vijf verder te kijken en de kunst in diverse disciplines te delen.
– Kyki Vermaire

1 – Suli Breaks – I Will Not Let An Exam Result Decide My Fate

Een hele andere vorm van kunst is gesproken kunst; woordkunst. Een van mijn eerste Spoken Word idolen vond ik via Google. I’m one of those who found what they were looking for on Google.
Een Engelse poëet genaamd Darryll Suliaman Amoako, die on stage luistert naar de naam Suli Breaks. Zijn poem ‘I Will Not Let An Exam Result Decide My Fate’ deed mij denken aan mijn eigen schoolresultaten en hoe vervelend ik het schoolsysteem vond. Rationeel gezien wist ik heel goed dat het gewoon moest, maar het kostte me moeite om te voldoen aan de eisen die gesteld werden. Door deze poem weet ik dat ik niet de enige ben die zo denkt, op sommige momenten kan ik er letterlijk kracht uit putten en daardoor is er een liefde voor Spoken Word ontstaan. Een stimulans om zelf meer te schrijven en vol te blijven houden. Prachtig stuk, mooi mens en een eer om live gezien te hebben.

2 – Anton Semenov – Stone House

Digitale, sinistere kunst uit Rusland. Anton Semenov, beter bekend als Gloom82, maakt surrealistische scenes die voortkomen uit zijn interpretatie van het onderbewuste van de mens. Ondanks zijn gedetailleerde, angstaanjagende personages kies ik voor misschien wel een van zijn meest simplistische werken, namelijk de afbeelding ‘Stone House’. Wanneer we naar de afbeelding kijken zien we een grijs vlak, kijk je goed dan zie je een trap en een opening die kan duiden op een deuropening. Voor mij staat ‘Stone House’ voor de wolken die soms boven mijn hoofd hangen. Hoe langer ik er naar kijk, hoe meer ik in die kleine opening verdwijn. Ik vind het soms heel prettig om afgesloten te zijn, als een soort isolement. Alleen met mijn eigen ik en mijn manier of interpretatie van de dag. Voor sommigen een bubbel, voor mij dus een grijs steenachtig huis. Daarnaast raad ik u aan om eens in de ‘Mirror of Destiny’ te kijken van  bovengenoemde artiest. Ik ben benieuwd wat u ziet…

3 – H.R. Giger – Necronomicon

Als ik zeg Zwitserland, de films Species en Alien, sleep terrors, bands zoals Tryptikon, Celtic Frost, Danzig en Korn én Fantastic Realism, waar denkt u dan aan? Juist, aan de beeldend kunstenaar H.R. Giger. Hij gebruikte seksuele referenties op een expliciete manier en tilde biomechanica naar een heel nieuw level. Ik denk dat ik hier voor het boek ‘Necromicon’ kies. Op de middelbare school kwam dit in de schoolbibliotheek terecht – vraag me niet hoe – en toen ik het zag wist ik dat het de aanwinst van mijn leven zou zijn. Ik bladerde het boek door en was verkocht. De intrigerende tekeningen zorgden er voor dat ik een presentatie hield over deze kunstenaar, maar die werd door school niet zo goed ontvangen. Verontrustende blikken over en weer, maar voor mij was dit boek een teken van mijn eigen keuzes maken. Mijn eigen interesses verbreden en ze vooral zelf uitkiezen. Helaas verloor ik het in de bus, daar ging mijn aanwinst, gelukkig bleven mijn eigen keuzes. Jaren later kreeg ik het boek cadeau, maar dat was toch anders.

4 – Shawn Cross – Mental illness project ‘Inktober Illness’

Shawn Cross is afkomstig uit Ohio, Verenigde Staten, werkt al vele jaren als professioneel artiest en werd bekend door onder andere zijn ‘Cyanide & Happiness’ serie. Zijn grootste bereik dankt hij aan het project ‘Inktober Illness’, het jaarlijks initiatief om te tekenen met inkt waarbij je elke dag een nieuwe opdracht/nieuw thema krijgt.
Het project laat diverse mentale aandoeningen zien, op een directe en haast lugubere manier. Toch is het een tekening die bij velen blijft kleven: de emotie die in de afbeeldingen zit vind ik enorm. In mijn optiek is dit een manier om te laten zien hoe bepaalde mentale disconnecties kunnen zorgen voor fysieke ongemakken. Shawn Cross besteedt op deze manier aandacht aan het stigma rondom mentale ziektes.

5 – Betraying the Martyrs – Lost for Words

Al jaren heb ik een voorliefde voor muziekkunst. In mijn ogen is een compositie maken, in welke stijl dan ook, een vorm van kunst. Ik bedoel, je moet het maar kunnen…
Betraying the Martyrs is een metalband uit Parijs. Welke versie van het nummer kan ik beter kiezen dan deze waarbij ik zelf aanwezig was. Het origineel heeft misschien ietwat aanstootgevende beelden, maar voelt u zich bij deze uitgedaagd om te zoeken naar de originele clip. Het nummer is voor mij belangrijk vanwege de tekst. Ik vind het enorm interessant om door de grunt heen te luisteren, de tekst te verstaan en door te laten dringen. “You can replace my tongue with the barrel of a gun. But you won’t shut me up. Burn my name into the earth as I dance on the lips of the world.”

Daarnaast is het nummer onderdeel van een optreden waar ik van heb genoten en dat samen met mijn beste maatje. Zo’n vriend door dik en dun, die je een tijd niet ziet, maar wanneer je elkaar weer ziet alles oké is en er geen oordeel is over het feit dat de tijd harder aan ons heeft getrokken dan we zelf dachten. Een vriendschap waar je geen woorden voor hebt. Of eigenlijk toch wel…
M8, santé. Op jou!