WKNDX - Bas de Weerd

Autonomie

In 2011 ging ik naar de kunstacademie om fotografie te studeren. In de jaren daarvoor had ik al een tijdje geschiedenis gestudeerd en gelijktijdig een fotovakopleiding gedaan. Zo lang ik mij kan herinneren heb ik een grote afstand ervaren tussen mijzelf en de wereld. De werkelijkheid voelde voor mij als iets ondoordringbaars, als een bos waar je de bomen niet meer doorheen ziet. Het fotograferen was voor mij als een bal tegen die wand op slaan. Eenmaal op de academie ben ik al snel van koers veranderd en de richting autonoom gaan volgen, ik zag dat ik daar meer de ruimte zou hebben om dingen op mijn eigen voorwaarden uit te zoeken. Het idee van autonomie in de inrichting van mijn dagelijks leven spreekt me ook heel erg aan. Ik functioneer slecht wanneer ik werk binnen een organisatie, ik wil ‘self-sustaining’ zijn. Dat is ook heel idealistisch, in de praktijk blijkt het lastig hier vorm aan te geven maar de uitdaging motiveert mij wel.

close-up (microscoop)

Traditie

De technische aspecten van een medium hebben mij altijd geïnteresseerd. De materialen en formele conventies, de wijze waarop die in een traditie door de tijd bewegen. Beeldende media zoals de fotografie en de schilderkunst hebben door de tijd heen gestalte gekregen, vanuit het kijken naar de wereld die ze willen representeren. Gedachten daarover spoken door de materie en technieken die in de traditie zijn achtergebleven. Ik probeer daar doorheen te dwalen als door een oud huis wat gedurende zijn bestaan steeds is verbouwd en van functie veranderd.

Momenteel ben ik onderzoek aan het doen naar traditionele grondlagen en de bedekkende kwaliteit van verf en vernis. Twee jaar geleden ben ik gestart met het uit elkaar pluizen van de materialen waar ik mee werk. In plaats van verf uit een tube te gebruiken ben ik zelf verf gaan maken, dragers maak ik ‘from scratch’. Ik had de behoefte dichter op de materialen waar ik mee werk te zitten, om er een andere wisselwerking mee te ontwikkelen. Dit heeft ook geleid tot een flinke vertraging in mijn proces. In mijn atelier zoek ik een andere tijd ruimte, meer indirect. Doeken moeten lang drogen, ik vergeet ze voor ik er weer mee verder ga. In zijn geheel voelt dit vertragen voor mij als een soort verzet tegen de tijd. Het schuurt vaak wel, ik ervaar druk om dingen te realiseren. Door mijn dagelijkse ritme aan het materiaal te verbinden probeer ik die druk steeds meer los te laten, dat is ook een geestelijk proces om daar de rust in te vinden.

close-up (microscoop)

Ruimte om te werken

Wat heb ik nodig om te werken? Veel tijd en ruimte. En de rust om daar gebruik van te maken. Dat wringt vaak, in de praktijk ben ik veel bezig om de voorwaarden daarvoor te creëren. Het realiseren van betaalbare atelierruimte, inkomen etc. Momenteel staat dat vaak nog op losse schroeven, korte termijn oplossingen. Ik denk dat ik me er soms te bewust van ben dat de klok tikt in plaats van gebruik te maken van de ruimte die ik op dat moment heb.

Ik zou graag een bijdrage willen leveren aan het realiseren van duurzame ruimte voor kunstbeoefening. Ik geloof dat er in mijn woonplaats (Maastricht) behoefte is aan nieuw initiatief daarin. De ruimte die er nu is, is vaak heel vluchtig, ik merk dat ook in mijn eigen bestaan. Een bijdrage kunnen leveren in het vinden en realiseren van een vorm waarin er wat meer vaste grond kan ontstaan is iets waar ik mij de komende jaren mee bezig wil houden.

Witte Rook

Ik heb me deze periode teruggetrokken in het atelier. Het afgelopen jaar ben ik vanuit meerdere invalshoeken aan het werk geweest en ik merkte dat ik op zoek was naar focus: waar wil ik mee verder gaan de komende tijd. Ik ben altijd bezig met het onderzoeken van het materiaal en op dit moment is het de grondering van een schilderij. Deze twee weken heb ik gebruikt om er de vinger op te kunnen leggen wat ik daarin zoek. Een olieverfschilderij wordt vaak (en zeker traditioneel gezien) opgebouwd uit meerdere lagen. Iedere laag in het doek verbergt (gedeeltelijk) de voorgaande laag, Ik ben geïnteresseerd in de spanning tussen bedekken en doorschijnen en hoe zichtbaar maken tot stand komt door te verbergen.

Kijk hier voor de 360 graden tour voor de resultaten van de residency van Bas de Weerd bij Witte Rook.