‘EEN WEEMOEDIG EINDE VAN HET BEGIN’

Wij zijn Juup Luijten en Annemijn Rijk, twee jonge theater- en dans makers uit Breda. Op 15-jarige leeftijd leerden wij elkaar kennen in theaterwerkplaats Podium Bloos, waar Juup bij jongerenproductiehuis Hond Bob Zwart zich ontwikkelde op het gebied van theater en Annemijn bij Dansnest danste. Inmiddels, zeven jaar later, vormen wij VOOR ALS NOG.

In VOOR ALS NOG werken we samen en vertrekken we vanuit het verlangen onze eigen taal als makers te delen. We willen gehoor geven aan een taal waarin dans en theater samen komen. Een taal die ons publiek verstaat en onze spelers kunnen toepassen. We streven er naar voorstellingen te maken waarin we mentale intenties fysiek communiceren.
De komende jaren willen we ons als duo, maar ook individueel ontwikkelen. In 2016 zijn we gestart en in 2017 gaan we onderzoek doen, creëren, falen, vallen, opstaan, incasseren, ontwikkelen, doorzetten, maken.

De uiteindelijke voorstelling waar wij aan werken heet HOE HIJ GELEGEN ONDER VELUX NEGEN DAGEN SLIEP. Deze voorstelling is een einddoel en zal in de zomer van 2017 in premiere gaan. Voorafgaand aan het proces van deze voorstelling, zijn we nu bezig met het doen van vooronderzoeken. Dit om onze samenverwerking vorm te geven, ideeën te testen en om op zoek te gaan naar de taal die we ambiëren te creëeren. Dit vooronderzoek leidde 2 oktober tot ‘HARS- in een poging te blijven houden van’. Een korte presentatie op locatie, uitgevoerd door twee dansers tijdens Ogentroost in Podium Bloos. Een fijne eerste start van een onderzoek, met een fysiek, zeer verhalend resultaat. Vervolgens hebben we onszelf uitgedaagd te onderzoeken waar we met HARS niet aan toe gekomen zijn: We wilden een voorstelling maken die concreet, sober, fysiek en abstracter is.

Samen bespreken we het concept en achterliggende idee van dit onderzoek. We komen samen en brainstormen er op los. Vaak heeft Juup in de eerste fase van het werk al concrete ideeën die hij om kan zetten in een verhaallijn, personage of beeld. We zoeken en delen hier inspiratiebronnen die hierbij aansluiten. Voor dit onderzoek waren dat de film Swiss Army Man en de fotoreportage ‘Plaats delict.’
We concretiseren vervolgens samen de bedachte verhaallijn of het beeld verder door en schrijven een kort onderzoeksplan. Voor EEN WEEMOEDIG EINDE VAN HET BEGIN zijn we voornamelijk gestart vanuit een beeld en een personage.

We zien de man van boven af, op zijn kop, in de weerspiegeling van een openstaand raam.
Gelegen op zijn buik met zijn armen langs zijn lijf, zijn gezicht naar de grond.

Het is niet duidelijk of de man in leven is.

In ‘EEN WEEMOEDIG EINDE VAN HET BEGIN’ komt een man bij bewustzijn die grip probeert te krijgen op een onverklaarbare situatie waarin hij ontwaakt.
Hoe is hij hier terecht gekomen, hoe heeft het zo kunnen eindigen en kan hij nog opnieuw beginnen.

De man is verbaasd, schreeuwt, maakt zich kwaad, luistert, raakt angstig, is stil, bergt zich, houdt zich schuil, is roerloos en huilt voorzichtig. 

We hebben er voor gekozen om voor dit onderzoek te werken met fysiek acteur Arjan Gebraad. Arjan is een grote sterke man. Het krachtige van zijn lichaam vonden wij mooi in contrast staan met het kwetsbare van de situatie waar zijn personage zich in bevind. Ook heeft Arjan zowel de fysieke alsook de spelmogelijkheden waar wij als makers voor dit onderzoek naar zochten.

Repetitiedag 1:
Voor het eerst komen Arjan, Juup en Annemijn samen. Deze repetitie vond plaats in Electron, waar we gastvrij werden ontvangen en ongestoord konden repeteren. Annemijn heeft de repetitie voorbereid en kan meteen fysiek met Arjan aan de slag. Hierbij onderzoekt ze het personage, probeert ze verschillende poses uit die aansluiten bij het bedachte beeld en zoekt ze naar fysieke uitingen van dit personage. Juup kijkt mee en geeft aanwijzingen waar nodig, In de tussentijd houdt hij zich ook bezig met het decor.

Repetitiedag 2:
We repeteren verder, dit keer kunnen we terecht in Podium Bloos, in de ruimte waar we zullen optreden. Annemijn werkt weer met Arjan op de vloer aan het fysieke verloop van de voorstelling. Weerstand, spanning, isolatie, details en precisie zijn woorden waar mee gewerkt wordt. Juup werkt aan het decor en zorgt er ook voor dat we aan het eind van de dag met licht en kostuum kunnen werken.

Repetitiedag 3:
De laatste dag! Vandaag gaan we alles samen brengen. juup heeft het decor en het licht af en daar kan vandaag voor het eerst in gerepeteerd worden. Een flinke aanpassing, want het decor bestaat uit een vierkant van maar 4m2! Annemijn neemt de laatste details door met Arjan en vervolgens geeft Juup ook een aantal spelaanwijzingen. We zoeken naar de juiste spelinvulling en waken er voor dat het stuk niet toch een te sterk narratief krijgt. s’Middags doen we een doorloop voor Jellie Schippers en Moos van den Broek en ontvangen we feedback. We werken nog door na de doorlopen om kleine dingen aan te passen. Arjan werkt met de nieuwe spel impulsen, Annemijn waakt voor de kwaliteit van de fysieke uitvoering en Juup is ondertussen ook nog druk bezig met het maken van een lichtplan. Aan het eind van de dag is het werk klaar voor publiek.

Dag 4 De voorstelling:
We komen s’middags samen om nog een klein beetje te repeteren en hier en daar wat aanpassingen te maken. Rond 18:00 bevriezen we de voorstelling en is hij klaar om gespeeld te worden. We zijn ons er van bewust dat we een onderzoek met een maar kort repetitieproces presenteren. De presentatie is beknopt, niet volledig uitgewerkt en abstract. Hierdoor kan het werk voor het publiek lastig te vangen zijn. We weten dat dit hoort bij het presenteren van een onderzoek en staan op voor de feedback van de avond.

De voorstelling bleek inderdaad lastig voor sommig publiek, maar werd desondanks over het algemeen goed ontvangen. We zijn tevreden over dit onderzoek en blij met de inzichten die we hebben verkregen. Extra leuk was de uitnodiging die we kregen om de voorstelling nog eens te komen spelen, namelijk op Rotterdams Wijsje, 19 Januari. Hier speelden we in een oude metaalfabriek op de Keilerstraat. Een prachtige locatie met een mysterieuze sfeer, maar helaas zonder verwarming. Dappere Arjan heeft met -4, in zijn minimale kostuum gewoon drie goede voorstellingen weten neer te zetten. De voorstelling werd goed ontvangen en we zijn erg blij dat we daar hebben mogen spelen.