Eén week, tien derdejaarsstudenten beeldende kunst van AKV | St. Joost en alle ruimtes van Witte Rook om te experimenteren, in gesprek te gaan, en werk te tonen. Samen vormen we de lijnen van een tekening, drogen we paardenbloemzaadjes en dineren we performatief. We gebruiken de ruimtes als ontmoetingsplaatsen, een plek om jezelf te verliezen in geluid en om op een andere manier werk te maken. Ondertussen witten we wat muren en verleggen we tegels in de tuin.
Hoe leg je vast wat er gedurende een week is gebeurd? Hoe leg je, niet enkel de gemaakte werken, maar ook de kleine onderonsjes, lichaamshoudingen en langdradige gesprekken vast? En daarnaast, hoe communiceer je hetgeen wat je samen hebt gedaan naar buiten? Nika van Woenzel tekende al observerend de kenmerkende houdingen, voorzichtige of grote bewegingen van ieder die aanwezig was. Ze begeleidde de tekeningen met enkele woorden of een zin die de situatie omschreef. Esther Schaminée notuleerde alles wat in de ruimte die als woonkamer functioneerde werd gezegd. Op de ramen was vanaf woensdag 10 mei een gedeelte van de notulen te zien, en uiteindelijk waren de gehele notulen te zien tijdens de presentatie op 12 mei. Tijdens de presentatie toonden we de resultaten van de werkweek met als titel ‘Ik vind het Ik denk dat Ik weet niet’, de drie meest genotuleerde uitspraken.