Het festival Playgrounds is meer dan een jaarlijks hoogtepunt van visuele innovatie. Gedurende het hele jaar, op diverse locaties, organiseren zij sessies en tonen aankomende talenten, met aandacht voor nieuwe mogelijkheden van de verbeeldingskracht. Een kort bezoek tijdens de opbouw van Playground Session #3.
Tussen de voorbereidingen in de zaal en de Virtual Reallity installaties van Apvis en Brandspanking hingen traditionele prints die, weliswaar illustratief interessant, niet het virtuele karakter van Playgrounds leken te representeren. Dat dit een misvatting is, werd door curator Leon van Rooij direct gelogenstraft. Op het moment dat je de prenten bekeek met een app op een smartphone toonde het scherm de afbeelding in beweging, verandering in kleur, bijna een minifilmpje.
Het programma Eyejack, waarmee dit wordt gemaakt, is nu nog in gebruik door een selecte groep artists voor onder andere Art Prints, T-shirts en ook als graphic novel van de hand van de Australische SUTU. Over afzienbare tijd wordt Eyejack gelanceerd wat ongetwijfeld ook tal van commerciële toepassingen zal krijgen maar, naar ik hoop, ook een weg in de beeldende kunst zal vinden.
Het past in een traditie van het visualisering van beweging zoals de fundamentele principes van de futuristen die een breuk propageerden met de tradities ten gunste van de verworvenheden van de industriële vooruitgang. Iets recenter, de Op Art generatie, die de beweging zelf simuleerden wat zich uitstrekte tot een visuele acceptatie in het dagelijks leven. Maar ook voor de computergeneratie is de screensaver een bekend fenomeen waar beweging noodzaak was om inbranden van het beeldscherm te voorkomen. Tal van beeldschermen produceerden kleine kunstwerkjes zodra de gebruiker het apparaat even met rust liet. Of we met Eyejack een nieuwe fase ingaan, de tijd zal het leren.