In deze zesde aflevering van De Octopus spreekt Esther van Rosmalen in Bilthoven met kunstenaar Lily van der Stokker en curator Julia Geerlings over de transformatie van het kunstwerk ofwel het moment dat het kunstwerk het atelier verlaat en er van alles gaat veranderen in betekenis of interpretatie. Als kunstenaar kun je hier niet altijd invloed op uitoefenen, maar is dit erg? Tegelijkertijd kan er met de betekenissen die anderen aan het werk toedichten gespeeld worden en ontstaan er nieuwe inzichten. Luister de podcast op Soundcloud of op Spotify.
In de podcast vertelt Lily hoe ze aan haar geuzennaam kwam van feminist Conceptual Pop artist en hoe zij altijd haar eigen pad heeft bewandeld met aandacht voor het feminine in de kunst wat in de jaren 90 veel minder gewaardeerd werd dan nu. Hoe er andere betekenissen aan haar werk worden gegeven simpelweg omdat de tijdgeest is veranderd en niet het werk zelf – wat soms goed is en soms ook minder prettig – zoals bij het werk No Reason No Goal dat in 2008 op de Frieze Art Fair getoond werd. Ook ruzie – over geld – en het weer goedmaken komt aan bod in de tentoonstelling De Zeurclub bij het Van Abbemuseum waarin te zien was hoe dun de lijn is tussen het persoonlijke en formele binnen de kunstwereld, en hoe je kan leren van misinterpretaties. Julia vertelt over haar keuze om een tentoonstelling te maken over moederschap genaamd Where Shall We Plant the Placenta en hoe een persoonlijke ervaring onbewust dit onderwerp op haar agenda zet. Dat de bewustwording van moeders soms verstrekkende gevolgen kan hebben voor de aanraakbaarheid van kunstwerken bleek uit een anekdote van Lily over haar tentoonstelling Thank you Darling in Camden Art Center. Het bevragen van de bestaande conventies is voor Julia een gegeven in haar werk als curator zoals het voorbeeld dat ze gaf van de tentoonstelling Spinning the Spindle Towards Pluritopia door Aldo E. Ramos.
Lily van der Stokker – Retro Kitchen – 2022
Lily van der Stokker is vele decennia actief als kunstenaar met werk dat in binnen- en buitenland wordt getoond in de vorm van monumentale, kleurrijke, bloemrijke, sierlijke en licht vervreemdende muurschilderingen en installaties. Haar specialisatie is schoonheid, waarmee een spel wordt aangegaan met verwachtingen en aannames in combinatie met het minstens zo belangrijke medium tekst. Hiermee wordt op een intrigerende manier blijk gegeven van een kritische onder-, of boventoon ten aanzien van de kunstwereld en de maatschappij. Het alledaagse is altijd aanwezig in oprechte en betrokken observaties waarmee de aandacht wordt gevestigd op de kleine dingen die ook belangrijk zijn in het leven.
Éric Giraudet de Boudemange, Ceremony for M’s Double, 2022, Photo: LNDWstudio
Julia Geerlings werkte als onafhankelijk curator en publicist met name in Amsterdam en Parijs en heeft een voorkeur voor het maken van tentoonstellingen op ongewone locaties variërend van middeleeuwse kerken tot aan etalages. Als auteur heeft zij diverse artikelen geschreven voor o.a. Metropolis M waarin ze een beschouwende rol aanneemt en de balans zoekt tussen de persoonlijke inbreng, theoretische kaders en wat er in de wereld gaande is. Momenteel is Julia werkzaam als directeur bij Tale of a Tub te Rotterdam, een ruimte voor hedendaagse kunst en cultuur in een oud badhuis.
De volgende podcast, tentakel 7 schrijven in de zin van noteren is vanaf 22 maart online te beluisteren. Voor alle verschijningsdata klik hier. Vanaf mei worden er ook vier beschouwende essays gepubliceerd op het online platform van Witte Rook die dieper ingaan op de inhoud van de gevoerde gesprekken. Deze zijn geschreven door Zeynep Kubat over reflectie (tentakel 3 en 6), Joram Kraaijeveld over presentatie (tentakel 4 en 5), Philippine Hoegen over onderzoek (tentakel 1 en 7) en Liza Voetman over productie (tentakel 2 en 8).
De podcastserie De Octopus is mede mogelijk gemaakt met steun van het Mondriaanfonds in de regeling Kunst Media.